woensdag 23 maart 2011

een gedicht van Eva Gerlach

Dit is je oog. Dit is de zon. Dit koude
dat aan je trekt, is tocht door het open raam.
Dit is water, waarin je altijd past.
 
Dat is de ketel, die op het vuur zingt
boven de vier draaiknoppen van het gas.
Hier zie je het broodmes in zijn plank staan.
 
Al deze dingen moet je goed onthouden.
Vandaag of morgen krijgen ze hun zin.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten