Nachtvuur / Stefan Boonen

Samenvatting:

Midden in de nacht trekken drie jongeren er op uit. Ze gaan naar het kerkhof, graven de kist op van ‘Meneer Franzen’, laden hem in een kruiwagen en vertrekken. Giel, Rob en Elisa willen een vreugdevuur ontsteken en meneer Franzen erin verbranden. Maar hun plannen lopen anders dan verwacht. Hoe is het zover kunnen komen? Dit verhaal zit vol verborgen geheimen. Zelfs de drie hoofdpersonages weten niet alles van elkaar. Het enige dat vaststaat is dat de drie jongeren vroeger goeie vrienden waren, dat Elisa nu doodziek is en dat meneer Franzen een smeerlap is. Door de verhaallijn af te wisselen met flashbacks wordt steeds duidelijker wat er gebeurd is en wat Giel, Rob en Elisa aangezet heeft tot deze bizarre daad. Meneer Franzen is een deel van hun jeugd geworden, met verstrekkende gevolgen. Dat zijn slechte invloed alleen maar kan weggevaagd worden door hem samen te verbranden, betekent alles voor deze jongeren. Hun plan is extreem maar zorgt wel voor de ultieme bevrijding. Rob vertelt het verhaal, van vroeger en nu. Hij ziet wat de invloed van meneer Franzen is, hij ondergaat maar ziet zijn vrienden eraan kapotgaan. Zijn verslag geeft je een duidelijk beeld van de betrokkenen, waarbij je de spanningen voelt stijgen.
Een psychologisch sterk verhaal, een verslag van complexe gevoelens en onverwachte daden.

Oordeel

Een bloedstollend boek. De drie vrienden hebben samen in groep acht en later op de middelbare school vreemde dingen meegemaakt met ‘meneer Franzen’. Het zou zonde zijn daar te veel van te verklappen en Stefan Boonen doseert de informatie precies goed. Door op de juiste momenten te wisselen van flashback naar het ‘heden’ zit er veel spanning in het boek. Steeds wil je verder lezen, steeds wordt het verhaal vreemder, grimmiger. Langzaam wordt duidelijk hoe vast de drie zitten in hun eigen problemen. Over meneer Franzen vertellen ze niemand. Ze kunnen ook niet, want hij is zo doortrapt dat waarschijnlijk niemand hen zal geloven. Deze gedachte houdt hen als het ware gevangen in de situatie en dat is behoorlijk beklemmend. Het besluit dat genomen wordt is nogal buiten proporties. Erg realistisch is het niet. Drie jongeren, waarvan één letterlijk doodziek, die een grafkist opgraven, kilometers meeslepen op een kruiwagen om de kist vervolgens in brand te steken. Deze onwaarschijnlijke gebeurtenis past echter wel binnen het boek. Heel knap hoe Boonen ook zonder woorden bepaalde gebeurtenissen en gevoelens duidelijk weet te maken, soms ook of juist tussen de regels door.

Naast spanning heeft Boonen er ook een flink stuk emotie in gelegd, waardoor het verhaal en vooral het einde behoorlijk beladen is. Elisa is ernstig ziek, en de manier waarop zij met haar ziekte omgaat is bewonderenswaardig. Het is gemakkelijk je te verliezen in het boek dat inslaat als een bom.

- Lenie