zaterdag 26 maart 2011

Mijn vader woont in Brazilië / Thea Beckman

Samenvatting:
Monique Waardenburg woont met haar moeder sinds kort in een flat. In haar nieuwe woonplaats zegt ze tegen iedereen dat haar vader ingenieur is en havenwerken bouwt in Brazilië. Dit zegt ze ook tegen Albert-Jan. Albert-Jan is een goede vriend van haar. Als Albert-Jan de tas van zijn mentor moet halen in de lerarenkamer hoort hij een lerares en de conrector praten over Monique, ze zeiden dat Monique een onecht kind is. Dit betekent dat haar ouders nooit zijn getrouwd. Albert-Jan zit er niet zo mee, maar als zijn moeder erachter komt mag Monique niet meer komen spelen bij hem. Dan komt Monique haar oma een tijd bij hen wonen, omdat ze pas was geopereerd en nog een beetje rust moest houden. Na een tijd komt de Fred weer opdagen. Dat is de vader van Monique. Hij vertelt dat hij in de tussentijd nog is getrouwd en nog twee kinderen in Brazilië heeft. Hij vraagt of de moeder van Monique en Monique mee terug willen, zodat de moeder de twee kinderen kan opvoeden. Monique haar moeder heeft het hier moeilijk mee, omdat de Fred zich eerst ongeveer twaalf jaar niet heeft bemoeid met Monique en nu zijn vrouw dood is moet Monique haar moeder er opeens voor opdraaien. Op het begin wil Monique niets anders dan mee te gaan met haar vader, maar hoe langer het duurt, hoe meer ze gaat twijfelen. Haar moeder heeft ook verteld dat er veel armen zijn in Brazilië maar dat niemand daar naar om kijkt. Als Monique op een middag met jongens uit de derde in een plantsoen galgje zitten te doen ziet Fred dat en hij trekt haar daar weg. Als Monique haar moeder thuis komt en haar vader vertelt dat, wordt haar moeder niet boos. Ze zegt tegen Fred dat hij zich twaalf jaar niet bemoeid heeft met Monique, dus dat moet hij nu ook niet doen. Als Monique haar oma zegt dat Monique alleen maar aan zichzelf denkt, vraagt Monique haar moeder aan Monique of zij naar Brazilië wil zegt ze tegen haar moeder dat ze dat zelf moet kiezen, omdat het ook om haar leven gaat. Als haar moeder dan zegt dat ze niet wil dat ze zich opeens met zijn zoontjes moet bemoeien, terwijl hij zich nooit met Monique heeft bemoeid vindt hij het genoeg en gaat hij weg.

Oordeel:
‘Mijn vader woont in Brazilië’ is verdeeld in twee dagboeken. Eerst kijken we in het leven van Albert-Jan. Hij schrijft bijna iedere dag over zijn belevenissen, beginnend bij de dag dat er een nieuw meisje in de klas komt (Monique). Het is leuk om te lezen wat hij allemaal meemaakt en wat hij daarvan denkt. Het is wel duidelijk dat het een oud boek is. Zodra bekend wordt dat Monique een ‘onecht’ kind is (een woord dat tegenwoordig eigenlijk niet meer gebruikt wordt; het betekent dat iemand alleen een moeder of een vader heeft) mag Albert-Jan niet meer met haar omgaan. Omdat de moeder van Monique alleen is, moet zij hard werken om de huur en eten te betalen. In de jaren zeventig gebeurde het eigenlijk nooit dat vrouwen werkten, dat werd gezien als een schande. Die gedachte is tegenwoordig verschrikkelijk ouderwets.

Ongeveer halverwege stopt het dagboek van Albert-Jan en gaat het boek verder met het dagboek van Monique. Zij is een leuk meisje, dat voor haar leeftijd best verstandig is. Dat is ook best logisch omdat zij en haar moeder het niet gemakkelijk hebben in deze tijd. Het is leuk om te lezen dat zij (en haar moeder) zich niet zomaar neerleggen bij wat de maatschappij denkt en vindt. Ze redden het prima samen.

‘Mijn vader woont in Brazilie’ is een interessant boek omdat het een beetje een beeld geeft over vroeger en hoe er toen gedacht werd over sommige dingen (alleenstaande ouders, scheiden, vrouwen die werken). Het is leuk om dat te vergelijken met de tegenwoordige tijd. Omdat het boek als een dagboek geschreven is, leest het snel en zit je meteen helemaal ‘in’ het verhaal.

- Lenie

1 opmerking:

  1. Het was een makkelijk boek maar wel boeiend en daardoor leuk om te lezen. Ik vond het interessant wat de hoofdpersonen meemaakten. Het was een leuk boek dat ik niet van tevoren verwacht had. Het taalgebruik in het boek was prettig om te lezen. Ik vond het een goed verhaal, omdat het in de werkelijkheid ook zo gaat. wat ik nog extra wil bijvoegen bij deze tekst is dat ik het lezen van het boek ontzettend plezant vond. Wat alleen spijtig was was het einde van het boek dat de vader terug naar Brazilie is vertrokken en dat Monique haar vader niet kon blijven bij haar dochter. Ik wil ook de auteur die reeds overleden is bedanken voor haar inzet en tijd dat ze in het boek heeft gestoken. Ik hoop alleen maar dat er meer van zulke boeken op de markt verschijnen.

    BeantwoordenVerwijderen